Waarom ik het digital nomad leven de rug toekeer

Ik stond een paar maanden terug op het punt te emigreren uit Nederland en m’n bestaan als digital nomad voor onbepaalde tijd voort te zetten. Na een gesprek met een goede vriend (die zelf enkele jaren heeft geleefd als digital nomad) heb ik de stekker uit dit idee getrokken.

Tijdens mijn nomadische periode van 17 maanden heb ik fantastische ervaringen opgedaan, waardevolle (en langdurige) vriendschappen gesloten en unieke zakelijke inzichten vergaard.

Het was een mooie, maar ook frustrerende tijd die uiteindelijk voor mij niet houdbaar bleek. Gezien een niet aflatende hoeveelheid aan influencers vooral de positieve kanten van digital nomad bestaan benoemd (wat niet geheel onlogisch is), wil ik met dit stuk een tegengeluid opwerpen.

Waarom ik een digital nomad werd

Een digital nomad is iemand zonder vaste woonplek, met een minimale hoeveelheid fysieke bezittingen, die het merendeel van het jaar reist en tegelijkertijd werkt.

Hoewel sinds het begin van m’n carrière in 2013 ik jarenlang in het buitenland heb gewerkt (in o.a. de Filipijnen), was dit als expat – niet als nomad.

Digital nomad werd ik toen in september 2022 m’n huurcontract afliep. Ik zag er weinig heil in terug de Amsterdamse huizen zoektocht in te gaan, vooral gezien de aankomende koudere maanden.

Hoewel ik bovendien van mijn onderneming kon leven, was het geen vetpot. Het vooruitzicht van Zuidoost-Azië was daarom extra aanlokkelijk: goed weer in combinatie met lagere levenskosten (waardoor ik meer geld in mijn onderneming zou kunnen investeren).

De keuze was snel gemaakt. Ik boekte een ticket naar Chiang Mai (de “SEO-hoofdstad” van de wereld) en begin november vond ik me in dit door bergen omringde stadje in het noorden van Thailand.

De aantrekkelijke kanten van een nomadisch bestaan

Mensen die een nomadische levensstijl promoten halen meestal de volgende voordelen aan:

• Je kunt echt vrij zijn
• Zit niet meer vast aan een huis
• Je hoeft geen verantwoording af te leggen
• Minder druk in je hoofd
• Lagere levenskosten (en dus een lifestyle upgrade en/of de mogelijkheid om meer geld terug te steken in je business)

Deze voordelen zijn niet uit de lucht gegrepen. Heb je een koophuis met een stressvolle 9-tot-5 baan en alle verantwoordelijkheden die daarbij komen kijken, dan kan freelancen vanuit een Airbnb op Bali ineens heel bevrijdend voelen.  

Het is een mate van vrijheid die voor 99% van het menselijk bestaan überhaupt niet mogelijk was – en ook vandaag de dag alleen maar binnen handbereik is voor een scherp afgebakende groep mensen.

Iedere dag kan een nieuw avontuur zijn, je kunt de wereld ontdekken (zonder dat je spaargeld naar 0 gaat, mits je een beetje goed doorwerkt) en je hoeft je geen zorgen te maken over irritante zaken zoals het aflossen van een hypotheek.

Waarom zou je – vooral als er geen kinderen in het spel zijn – dit niet willen?  

Hier liep ik uiteindelijk mee in de knel als digital nomad

De vriend die me uiteindelijk overtuigd heeft om het digital nomad bestaan af te kappen noemde de compound interest die je als mens haalt wanneer je je committeert aan een vaste basis.

Relaties (zowel vriendschappelijk als romantisch), je onderneming/carrière, gezondheid – voor veel mensen zullen deze belangrijke pijlers een stuk steviger staan wanneer je het gros van je tijd op één plek doorbrengt.

Vriendschappen die rustig aan uitgediept kunnen worden, een routine die ervoor zorgt dat je met volle focus werken kunt, en goede slaap (gaat een stuk beter thuis op je eigen matras dan in de tropen met de airco aan), sporten en eten zijn zaken die jaar-op-jaar je leven aanmerkelijk kunnen verbeteren.    

Vriendschappen en relaties

Een de meest frustrerende aspecten van het digital nomad bestaan is de constante roulatie van mensen.

Aan de ene kant is fantastisch om zoveel nieuwe, veelal interessante mensen te leren kennen. Maar vriendschappen zijn meestal slechts kort en krachtig (hoewel sommigen bij mij de tand des tijds hebben weten te doorstaan). En de energie die gepaard gaat met het telkens maar weer in contact moeten komen met nieuwe mensen is groot.

En hoewel er voorbeelden zijn van mensen die tijdens hun reizen een partner hebben ontmoet (en al dan niet met deze persoon samen door zijn gaan reizen), is het grote gros van het nomadische volk single. De logistieke uitdagingen van de paringsdans op reis zijn dan ook niet gering (betreffende persoon moet ook nomadisch zijn, naar dezelfde plekken willen, en niet toevallig al voor de volgende week een vlucht geboekt hebben naar een nieuwe bestemming).

Het feit dat romantische relaties meestal niet een “natuurlijk” verloop kunnen hebben, maar veelal worden afgekapt door met elkaar botsende reisplannen, wordt na verloop van tijd ontzettend frustrerend.

De tijd en energie die het kost om te settelen

Zelfs als je het rustiger aan doet, en, zeg, 3-4 maanden op een enkele plek doorbrengt, gaat er altijd veel tijd gepaard met het aarden op een nieuwe plek. Uitvinden waar je je was kunt doen, de juiste sportgelegenheden vinden, weten waar je goed brood vandaan haalt… het is slechts een kleine greep uit een grote hoeveelheid dingen die je helder moet krijgen wanneer je weer van locatie veranderd.

(En natuurlijk het ontmoeten van nieuwe mensen.)

Op een gegeven moment kan dit tot dusdanig veel wrijving gaan leiden dat je voor sommige van deze dingen de energie niet meer hebt. En zo kan het zijn dat je belangrijke zaken gaat laten schieten, zoals sporten, gezond eten of je sociale kring.

Onderneming of carrière die minder soepel doorstroomt

Hoewel remote werken steeds normaler wordt, voelen veel werkgevers zich niet compleet op hun gemak bij een werknemer die ergens in de tropen bivakkeert.

Onder mijn medereizigers kwam ik bijzonder weinig mensen tegen die zich in een leidinggevende positie bevonden of me lieten weten dat hun carrière in de lift zat. Vaak gaven ze toe dat hun carrière op een lager pitje stond.  

Van mezelf moet ik toegeven dat ik absoluut minder werk gedaan kreeg voor m’n onderneming dan onder “normale” omstandigheden. Naast het willen ontdekken van een nieuwe plek, waren er struikelblokken zoals tropische hitte (wat mijn energielevels hard omlaag trok) en de eerdergenoemde logistieke uitdagingen die tijd hapten uit een goed gefocuste werkdag.

Hedonistische leegte

Ik voelde dat door permanent op reis te zijn, ik een bepaalde leegte omarmde. Een constant verlangen naar opwindende prikkels die zich meester van me maakte, en ik verstrengeld raakte in een constante hedonistische dans en een bepaalde zelfzuchtigheid die gepaard gaat met wanneer je voor niets of niemand op deze aarde verantwoording hoeft af te leggen.

Een hoger doel ontbrak, evenals het onderdeel zijn van een echte gemeenschap. Het vergaren van nieuwe ervaringen werd het hoogste goed.

Maar ondanks alle dingen die ik zag en deed en meemaakte, voelde het vaak alsof m’n leven niet vooruit bewoog.

Het makkelijk afglijden naar een “defensieve” manier van leven

Die euro’s die je verdient in Nederland en elders zijn een stuk waardevoller in bijvoorbeeld Thailand. Dat is heerlijk, maar het leidt er bij veel mensen – inclusief mijzelf – tot een bepaalde gemakzucht.

Misschien heb je ervoor gekozen om online Engelse les te geven in plaats van je carrière verder door te laten groeien. Of je werkt nog maar 10 uur per week.    

Wanneer je op een zeker moment terug wilt of moet naar het moederland, kan dit uitdagingen op gaan leveren.

Op een gegeven moment kwam ik een Engelse 50-plusser tegen die me vertelde dat ‘ie een budget van 200 euro per maand had voor z’n verblijf (thuis bestond niet meer, en hij had geen vaste woonplek elders). Z’n werkende bestaan bestond uit wat copywriting klusjes hier en daar. Naar huis terugkeren is zeer lastig vanuit een dergelijke positie.

Langzaamaan vervreemd raken van je eigen land/cultuur

Wanneer je voor een lange tijd weg bent van je eigen land en cultuur, kan er een afstand gaan ontstaan. Je kunt je er minder thuis gaan voelen. Tegelijkertijd zul je ook altijd een vreemdeling blijven in de landen die je bezoekt.

Ik heb aardig wat mensen ontmoet onderweg die echt niet kunnen zeggen waar ze zich nou willen wonen. Geen ramp wanneer je halverwege de 20 bent. Maar op een gegeven moment, wanneer de jaren toenemen en de energie-levels wat lager worden, kan dit problematisch worden.

Wat doet er uiteindelijk echt toe in je leven?

De vraag voor iedereen is uiteindelijk hoe je een leven van waarde en betekenis kunt leiden. Dit is iets erg persoonlijks. Maar voor veel mensen zal het antwoord ‘m zitten in het deel uitmaken van een gemeenschap, diepe relaties met hun naasten en jezelf nuttig kunnen maken.

Voor mijzelf, na de nodige overpeinzingen, gaat het antwoord in ieder geval hand in hand met het hebben met een vaste standplaats.

Ik zou niet willen stellen dat bovenstaande zaken compleet onmogelijk zijn als digital nomad – ze zijn alleen aanmerkelijk lastiger te bereiken.   

Een gezondere oplossing: vaste basis plus een paar maanden per jaar remote werken

Spijt is een verspilde emotie en is iets wat ik niet voel ten opzichte van mijn afgelopen 17 maanden als digital nomad, noch ten opzichte van mijn langdurige internationale bestaan daarvoor.

Ik had een behoefte waaraan moest worden voldaan. An itch that needed scratching. Dat is nu gebeurd.

En omdat ik nog steeds hou van reizen en leven op andere plekken, en ik de Nederlandse winters met een brandende passie haat, zie ik mijn schema nu als volgt voor me. Ik neem een vaste woonplek binnen Nederland en knijp er vervolgens een paar maanden per jaar tussenuit om remote te werken.

Op die manier heb ik het beste van beide werelden.

Het is een aanpak die je ook kunt overwegen als je wilt proeven van een nomadisch leven maar vermoedt dat all the way gaan uiteindelijk niet de beste oplossing voor je is.